To wydarzenie miało miejsce we wtorek 15 lutego, a jego organizatorem były “Salesian Missions” we współpracy z Komitetem Organizacji Pozarządowych ds. Finansowania Rozwoju i innymi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego. W sumie uczestniczyły w nim 84 osoby z wszystkich kontynentów.

Panel rozpoczął się słowami powitania ze strony ks. Thomasa Pallithanama, salezjańskiego przedstawiciela przy Radzie Gospodarczej i Społecznej Organizacji Narodów Zjednoczonych (ECOSOC). Salezjanin podkreślił, że główny temat 60. Sesji Komisji Rozwoju Społecznego i rewizja „Światowego Programu Działań na rzecz Młodzieży 1995” – stawiające na pierwszym miejscu edukację, zatrudnienie, eliminację ubóstwa i głodu oraz aspiracje młodzieży ujęte w “Naszej Agendzie Przyszłości” – doskonale wpisują się w podstawową troską salezjanów, którzy towarzyszą młodym ludziom w czasie Covid-19 i będą towarzyszyć po pandemii.

Następnie ambasador Philip Ochen Odida, zastępca przedstawiciela Stałej Misji Ugandy przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, podkreślił wysiłki rządu Ugandy na rzecz zapewnienia młodym ludziom niezbędnych umiejętności zawodowych, co jest ważnym krokiem w procesie powrotu do  normalności po pandemii.

Po wystąpieniach: specjalistki ds. ekonomii obszarów wiejskich z Międzynarodowej Organizacji Pracy, dr Elisendy Estruch-Puertas, oraz pana Rodrigo Mota z Sieci Młodzieżowej Światowego Programu Żywnościowego, Roland Strux, kierownik projektu salezjańskiej organizacji pozarządowej „Don Bosco Word” przybliżył działania, jakie jego organizacja podejmuje w celu finansowania i wspierania programów młodzieżowych na wszystkich kontynentach. I dodał, że wybór jako obiektów wsparcia projektów sieci salezjańskiej przyczynił się do jeszcze większej odpowiedzialności, skuteczności i trwałości wspieranych programów.  

Najważniejszą częścią spotkania była prezentacja dobrych praktyk realizowanych w terenie. Ks. Jose Padinjareparampil, z misji salezjańskiej w obozie dla uchodźców w Kakumie, ukazał, w jaki sposób program rozwoju umiejętności, realizowany w obozie, umożliwia młodym uchodźcom lepszą przyszłość, otwierając ich na różne możliwości pracy, zarówno jako pracowników, jak i prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą.

Pani Wambui Ngige, prawniczka odpowiedzialna za dział praw człowieka przy Sądzie Najwyższym Kenii i koordynatorka projektu „Teenseed”, odnosząc się do poruszanej kwestii, z innej perspektywy zwróciła uwagę na problemy młodych dziewcząt wykorzystywanych seksualnie w czasie pandemii, mówiąc również o tym, w jaki sposób jej organizacja udziela im wsparcia prawnego oraz pomaga zdobyć odpowiednie umiejętności w perspektywie lepszej przyszłości.

Zaś pan Yilbel José Acosta Parra przedstawił trzecią „dobrą praktykę” w tym względzie, w czym pomogły mu Lina Varon i Carolina Sánchez z RASS. I wreszcie Anita Thomas, przewodnicząca Komitetu Finansowania Rozwoju Organizacji Pozarządowych, występująca w roli moderatorki spotkania, zakończyła je, zwracając uwagę na rosnące bezrobocie i brak dostępu do edukacji dla milionów dzieci i młodzieży, zaznaczając przy tym, że inwestowanie w młodych ludzi jest głównym sposobem na sprzyjające integracji społecznej, odporności i zrównoważonemu rozwojowi wyjście z Covid-19.

• Title Title
•  

Tweet