Z tej wymiany zdań wynikało, że System prewencyjny i Salezjański Program Wychowawczo-Duszpasterski (SPWD) stanowią podstawowy model formacji misyjnej na wszystkich etapach formacji, nie zapominając o „Ramach odniesienia dla Duszpasterstwa Młodzieży” i znaczeniu Wspólnoty Wychowawczo-Duszpasterskiej (WWD). Jednocześnie ubolewano nad tendencją do uprzywilejowywania apostolatu w parafii kosztem odpowiedniego towarzyszenia. Dlatego poproszono delegatów ds. duszpasterstwa młodzieży o aktywny udział w pracach ekip formacyjnych w celu rozwoju mentalności formacji ciągłej.

Ponadto podkreślono potrzebę wspólnej formacji ze świeckimi, do czego usilnie wzywają Kościół i Zgromadzenie. A żeby osiągnąć ten cel, jak zaznaczono, konieczna jest także zmiana mentalności.

Ks. García Morcuende i ks. Coelho omówili temat: “Formacja i towarzyszenie w wymiarze apostolskim – Propozycja projektu dotyczącego elementów do rozważenia” z punktu widzenia Duszpasterstwa młodzieży i Formacji.

Ks. García Morcuende odniósł się do „Podstawy programowej odniesienia dla duszpasterstwa młodzieży”, stwierdzając, że spychanie wymiaru duszpasterskiego na drugi poziom jest poważnym błędem, ponieważ każda jednostka stopniowo rozwija we wszystkich wymiarach. Przypomniał również, że mediacja pedagogiczna jest także niezbędna, ponieważ jeśli nie ma duszpasterskiego wzorca odniesienia, kończy się na duszpasterstwie “spadkowym”.

Ponadto radca generalny ds. duszpasterstwa młodzieży zauważył, że kultura zmienia się dzisiaj i dlatego salezjanie muszą się również zmieniać, aby doprowadzić młodych na spotkanie z Chrystusem. Następnie stwierdził, że cała WWD jest odpowiedzialna za duszpasterstwo młodzieży w misji wychowawczej i dlatego SPWD powinien być nie tylko dokumentem, ale i mentalnością. Na zakończenie zachęcił uczestników do pomocy młodym ludziom w odkrywaniu znaczenia bycia salezjanami, zaczynając już od domów formacyjnych.

Ze swojej strony ks. Coelho zachęcił obecnych do uczenia się z doświadczenia – doświadczenia, które wymaga „słuchania kontemplacyjnego”, które jest niezbędne, ponieważ pozwala na doświadczenie własnego życia wewnętrznego, a tym samym na ponowne odczytanie życia duszpasterskiego i poznanie motywacji młodzi ludzie w formacji. Jednocześnie zaznaczył, że formator, aby mógł odczytać uczucia młodych ludzi, musi najpierw umieć odczytywać swoje uczucia i emocje.  

Na koniec podkreślił, że formacja formatorów musi opierać się na „nauce słuchania”, ponieważ „Bóg dał nam tylko jedne usta, ale dwoje uszu”.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet