Angelo Botta urodził się 9 października 1924 roku w Bergamo. 15 września 1935 r. odbył aspirantat w Bagnolo Piemonte, gdzie uczęszczał do szkoły średniej. Rozpoczął nowicjat w Castelnuovo Don Bosco, a w wieku 14 poprosił o wysłanie go na misje; został skierowany do Ekwadoru. Po tym wyjeździe, w drodze wyjątku, dokończył swój nowicjat w mieście Cuenca, gdzie złożył pierwsze śluby zakonne 21 listopada 1940 r. Po studiach złożył śluby wieczyste 21 listopada 1946 r. w Guayaquil, a święcenia kapłańskie przyjął 8 lipca 1951 r. w Quito.
Przełożeni skierowali go do Szkoły “Cristóbal Colón” w Guayaquil, gdzie odbył swoją asystencję. Tam spędził 15 niezapomnianych lat, do 1966 roku, asystując uczniom i towarzysząc im w godzinach lekcji i formacji religijnej, zdobywając sympatię i wdzięczność zarówno ich, jak i ich rodzin.
14 marca 1966 r. poproszono go o objęcie kierownictwa salezjańskiej szkoły średniej w Quito. Przebywał tam rok czasu, ponieważ 24 sierpnia 1967 r. został mianowany przełożonym nowej inspektorii ekwadorskiej z siedzibą w mieście Cuenca, zastępując na tym stanowisku pierwszego jej przełożonego, ks. Aurelio Pischeddę.
Ks. Botta zaczął więc kierować inspektorią Cuenca, która powstała niedawno, pełną żywotności i nadziei, korzystając z bogatego bagażu swojego przygotowania intelektualnego i zdolności organizacyjnych. Oddał się pracy jako prawdziwy robotnik Pana według ducha Księdza Bosko i gorliwy kapłan. Jego lata pracy były bardzo owocne. Z ojcowską troską odwiedzał ośrodki misyjne, starając się nieść słowa pociechy wszystkim swoim współbraciom i Rodzinie Salezjańskiej, troszcząc się o dyscyplinę religijną i wspierając pracę duszpasterską biskupa. Jego troska o powołania i odpowiednią formację znalazły wyraz w utworzeniu kolejnego aspirantatu w Cuenca. Inną główną linią jego zarządzania było podnoszenie kwalifikacji personelu, zgodnie ze wskazaniami przełożonego generalnego.
Pod koniec swojej kadencji, w 1973 roku, inspektorie z siedzibami w Quito i w Cuenca połączyły się i on od 1974 do 1976 roku ponownie objął funkcję dyrektora szkoły “Cristóbal Colón”. W 1976 roku wyjechał do Rzymu jako sekretarz ks. José Vicente Henríqueza, radcy regiony Karaiby-Pacyfik, a potem pozostał, aby pomóc w pracy w sekretariacie w perspektywie 21. Kapituły Generalnej.
Na koniec tej Kapituły Generalnej nowy przełożony generalny, ks. Egidio Viganò, poprosił ówczesnego przełożonego inspektorii ekwadorskiej, ks. Carlosa Valverde, by ten zechciał zrobić mu “wielki prezent”, pozwalając, by ks. Botta został jego sekretarzem. To stanowisko pełnił również w czasie rządów kolejnych przełożonych generalnych, ks. Juana Edmundo Vecchiego i ks. Pascuala Cháveza Villanuevę, do 2008 roku.
Od 2013 roku, z powodów zdrowotnych, przeniósł się do wspólnoty szpitalika Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego (UPS) w Rzymie.
Warto dodać, że ten wielki salezjanin osobiście znał bł. Marię Troncatti CMW, której odprawił pogrzeb po nieszczęśliwej katastrofie lotniczej, w której zginęła ta zakonnica. Został również odznaczony przez Republikę Ekwadorską za zasługi na rzecz tego kraju: w 1999 roku otrzymał tytuł Komandora.
Tak go wspomina jeden z salezjanów, jego wychowanek: “Ks. Angelo w każdej sytuacji kapłańskiego życia i salezjańskiej misji jako wychowawca był świadkiem głębokiego i całkowitego oddania: zawsze gotowy do posłuszeństwa, różnych form posłuszeństwa, chociaż często był na pierwszym planie, to jednak wszystko czynił z wielką pokorą; w swoim życiu salezjańskim i w swoim małym biurze całkowicie oddany młodzieży 24 godziny na dobę; stale miał na względzie ogólnoświatowy horyzont Zgromadzenia, nie uciekając od odpowiedzialności, pozostając cały czas w łączności i synergii ze źródłem duchowości; uczeń życia i historii, kulturalny, otwarty i świadomy, przekonany, rzeczowy, umiejący przyciągnąć Słowem; był sługą dobrym, wiernym i przedsiębiorczym”.
