Gdy oglądamy krótki film wideo z pierwszego Kongresu, jaki odbył się w 2010 roku, widzimy tam jedynie ks. Pierluigiego Cameroniego, dwóch salezjanów koadiutorów z Yamanouchi, kilku japońskich kapłanów i dwie kobiety z Papui-Nowej Gwinei należące do ADMA. Dzisiaj Stowarzyszenie Maryi Wspomożycielki na tym obszarze znacznie się rozwinęło, także w innych krajach, takich jak Japonia, Korea, Indonezja, Wietnam i Tajlandia.
Nabożeństwo do Maryi Wspomożycielki na Filipinach ma swoje stare korzenie, a wszystko zaczęło się z nominacją mons. Guglielmo Pianiego, salezjanina, na delegata apostolskiego (1922-1948). Potem, w 1951 roku przybyli salezjanie i liczni gorliwi czciciele Maryi zaczęli szerzyć do Niej nabożeństwo także poza środowiskiem Rodziny Salezjańskiej.
Pierwsza grupa ADMA na Filipinach powstała w 1956 r. w Makati. Odtąd ten rozwój był już stały. Istotnie, bardzo szybko ten objął Sankatuarium Narodowe Maryi Wspomożycielki w Parañaque, a następnie – Sanktuarium Diecezjalne pw. św. Jana Bosko w Canlubang.
Obecnie ADMA na Filipinach jest prowadzona przez krajową prezes, panią Rheenę May R. Lim, i dwóch salezjanów: ks. Crisa Magbitanga, animatora duchowego inspektorii Filipin Północnych (FIN) ds. ADMA, i ks. Bonga Borguettę, który pełni tę samą funkcję z ramienia inspektorii Filipin Południowych (FIS). Do tego stowarzyszenia należą poza tym kilkudziesięciu salezjanów i córek Maryi Wspomożycielki.
Tak więc ADMA na Filipinach nie przestaje się rozwijać i dzielić doświadczeniem charyzmatycznym z młodszymi pokoleniami, czyniąc to zarówno w kraju, jak i na obszarze reszty regionu Azja Wschodnia-Oceania.
