Ksiądz Bosko tak bardzo poświęcał się dla swoich chłopców i tak mało myślał o sobie, że przynajmniej dwa razy był zaskoczony silnymi ulewami, będąc całkowicie przemoczony i nie mając nic na zmianę, musiał się zadowolić tymi, jakie wtedy były, a które były trochę ekstrawaganckie lub za małe na niego. Jednak nie możemy wyciągać z tego błędnych wniosków: pomimo życia w wielkim ubóstwie Ksiądz Bosko nie omieszkał nosić godnie szat kapłańskich tamtych czasów. Więcej, on sam szył ubrania dla siebie i dla swoich chłopców, pracując wiele nocy jako krawiec i szewc.

I teraz niektóre z części jego odzienia zostały odrestaurowane przez benedyktynki z Isola San Giulio, których klasztor znajduje się na malowniczej, małej wyspie na jeziorze Orta. A konkretnie są to:

- sutanna, z 32 guzikami na przodzie i trzema na rękawach. Bez typowego rozcięcia klinowego na kołnierzu, zawiera wyhaftowane wewnątrz inicjały nazwiska i imienia świętego.

- ciężki płaszcz z wełnianego sukna, bardzo przydatny w czasie piemonckich zim, z peleryną, narzutą pokrywającą plecy.  w pielgrzyma, pelerynę zakrywającą ramiona. W wewnętrznej części płaszcza znajduje się również haft z napisem “D. Bosco”.

- il tricorne (kapelusz trójgraniasty), typowe nakrycie głowy kapłanów lub duchownych tamtych czasów.  Podszyty od wewnątrz ma również wyhaftowane inicjały imienia Księdza Bosko.

- saturni (kapelusze rzymskie), nakrycia głowy używane przez księży w czasie długich podróży. Dwa z nich zostało odrestaurowane, obie z długowłosego polaru; jedna z otwartymi brzegami, druga z zagiętymi klapami bocznymi. Również tutaj są odniesienia, które wskazują, że te należą do Księdza Bosko.

- szal wykonany ręcznie na drutach, prawdopodobnie przez mamę Małgorzatę, i wełniane rękawiczki. Liczne reperacje świadczą o tym, że bardzo często używał ich święty, nie mówiąc już o jego wielkim umiarze.

Do wszystkich tych rzeczy, autentycznych relikwii, zakonnice podeszły z wielką troskliwością, najpierw dezynfekując je odpowiednimi środkami z moli. Następnie przejrzały każdy centymetr danej części ubioru pod mikroskopem, aby upewnić się, czy całkowicie oczyszcziły je z moli. I wreszcie, przystąpiły do dokładnego czyszczenia i cerowania odzieży; np. dziury po molach zostały zacerowane, a zniszczone brzegi ubrań zreperowane.

Na stronie klasztoru z Isola San Giulio znajduje się filmik wideo prezentujący te części garderoby świętego i wykonaną przez siostry pracę.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet