Na początku Przełożony Generalny podziękował za to wszystko, co dane mu było przeżyć w czasie tych wszystkich dni pobytu, czyniąc to zwłaszcza pod adresem salezjanów z inspektorii paragwajskiej, którym podziękował za gościnę. Następnie odczytał końcowy, roboczy jeszcze protokuł dotyczący Wizyty d’Insieme, w którym wskazał na wiele pięknych rzeczy, jakie dzieją się w różnych inspektoriach tego regionu, stwierdzając, że idzie się właściwą drogą, dobrze ukierunkowaną.
Podkreślił troskę i wzrost tożsamości salezjańskiej w regionie. “Tożsamość, która, według Inspektora i jego Rady, przekłada się na wizję zarządzania i animacji każdej z inspektorii” – stwierdził. Co do reorganizacji inspektorii, ks. Á.F. Artime powiedział, że jest ona postrzegana jako całościowa odpowiedź na czas obecny i spojrzenie na przyszłość.
Następnie podkreślił znaczenie opcji na rzecz osób świeckich. “Posłannictwo, które jest dzielone z innymi, jest znakiem obecnej epoki i stanowi opcję związaną z naszą tożsamością, która nie może być pomijana” – zaznaczył.
Potem zachęcił salezjanów do wyjścia z wygodnych obszarów, z tego, z czym żyliśmy się i jest nam znane, co zawsze robiliśmy i nauczyliśmy się robić. “Jest to zaproszenie do powrotu do posłannictwa, do wyjścia poza” – oświadczył.
Szczególną uwagę zwrócił na formację w perspektywie salezjańskiego posłannictwa, zalecając opiekę nad salezjanami, znaczoną zatroskaniem misyjnym. Jednocześnie zachęcił do przygotowania odpowiedniego pola w inspektoriach, aby te otwarły się wielokulturowość i międzynarodowy charakter wspólnot.
Ks. Á.F. Artime, przytaczając słowa papieża, przywołał także te mówiące o “dwóch wielkich plagach Kościoła, którymi są klerykalizm i szukanie władzy”. Zaś odnosząc się do reorganizacji placówek salezjańskich, powiedział, że to, co jest fundamentalne “jest przywrócenie ośrodka powołaniowego i misyjnego”.
Wizyta d’Insieme, która trwała cztery dni, zakończyła się Eucharystią w kaplicy Domu Rodziny Salezjańskiego w Ypacarai.
