1 marca, po Eucharystii w Środę Popielcową radca regionu ks. Maria Arokiam Kanaga przedstawił sprawozdanie dotyczące tego salezjańskiego regonu. Zauważył, że ten jest ojczyzną dla około 500 milionów ludzi młodych, i że można zaobserwować, iż salezjanie są ogólnie pozytywnie przyjmowani. Na przestrzeni lat Zgromadzenie wzmocniło swoje zainteresowanie marginalizowanymi grupami społecznymi (imigranci, uchodźcy, zarażeni HIV/AIDS). I z czasem pojawiło się wyzwanie dotyczące tego, by nie być postrzegani jedynie jako osoby świadczące różne usługi humanitarne, ale jako radykalni świadkowie Ewangelii. Całościowa ocena jest bardzo zadawalająca: “we wszystkich inspektoriach podąża się za charyzmatem Księdza Bosko, żyje się życiem konsekrowanym, wyznaje wiarę, starając się iść za wezwaniem Chrystusa w naszym posłannictwie na rzecz integralnego rozwoju najuboższej młodzieży”.
Następnie ks. Albert Johnson, były inspektor Trichy, omówił stan realizacji zaleceń Kapituły Generalnej 27 w regionie, analizując szczególnie trzy główne aspekty tej Kapituły – nawrócenie duchowe, braterskie i duszpasterskie – na poziomie osobistym, wspólnotowym i inspektorialnym. “Zauważyłem, że inspektorie poczyniły poważne wysiłki w celu wprowadzenia zaleceń i wzrastania jako mistycy, prorocy i słudzy” – stwierdził.
W dniu 2 marca została przeprowadzona strategiczna ocena obecności salezjanów w tym regionie, co było już przedmiotem studium Konferencji Salezjańskich Inspektorii Azji Południowej (SPCSA) w ubiegłych miesiącach, a co przyniosło interesujące wyniki:
ponad 90% zapytanych osób (spośród salezjanów, członków Rodziny Salezjańskich i innych zainteresowanych osób) utrzymuje, że salezjanie muszą wzmocnić swoją obecność na polu rozwoju kompetencji i integralnej edukacji najuboższej młodzieży; 87% twierdzi, że są realizowane procesy, które umożliwiają ludziom młodym zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, zwłaszcza na polu mediów społecznych; ponad 90% utrzymuje, że salezjanie w Indiach muszą bardziej docenić życie wspólnotowe; 90% twierdzi, że trzeba wzmocnić formację ciągłą.
Na koniec ks. Johnson dotknął kwestii rekonfiguracji i reorganizacji salezjańskich placówek w Azji Południowej. Następnie ks. Fabio Attard i ks. Ivo Coelho, odpowiednio radca ds. duszpasterstwa i radca ds. formacji, prowadzili otwartą dyskusję dotyczącą poruszanych tematów, zaś Przełożony Generalny zakończył obrady swoimi obserwacjami.
