PRZESŁANIE WIKARIUSZA PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO, Ks. Stefano Martoglio
Wiele rzeczy wpisuje się w nasze życie, także wiele ważnych wydarzeń przynosi nam obecny Rok Jubileuszowy. Chcę jednak skupić się na tym wydarzeniu, ponieważ nawet jeśli nie dotyczy nas wszystkich bezpośrednio, powinniśmy być wszyscy nim zainteresowani.
Ksiądz Bosko, nasz założyciel, był świadomy, że nie wszystko skończy się z nim, że to dopiero początek drogi. W wieku sześćdziesięciu lat, pewnego dnia w 1875 r., powiedział do ks. Giulio Barberisa, jednego ze swoich najbliższych współpracowników: “Ty doprowadzisz do końca pracę, którą zaczynam; ja zrobię szkice, ty naniesiesz kolory. Zrobię przybliżoną kopię zgromadzenia i zostawię tym, którzy przyjdą po mnie z zadaniem uczynienia go pięknym”.
I tak Ksiądz Bosko naszkicował drogę, do przemierzenia której wszyscy jesteśmy zaproszeni; tego właśnie w tych dniach w najwyższym stopniu dokonuje Kapituła Generalna Salezjanów Księdza Bosko odbywająca się na Valdocco.
Proroctwo z cukierkami
Dzisiejszy świat nie jest światem Księdza Bosko, ale istnieje pewna wspólna cecha: to czas głębokich przemian. Kompletne, zrównoważone i odpowiedzialne człowieczeństwo w jego materialnych i duchowych elementach była prawdziwym celem Księdza Bosko. Był zatroskany o wypełnienie “wewnętrznej przestrzeni” swoich wychowanków, o uczynienie z nich dobrych chrześcijan i uczciwych obowateli. I pod tym względem jest bardzo aktualny także dzisiaj. Dzisiejszy świat potrzebuje Księdza Bosko.
Na początku pojawia się bardzo proste pytanie: “Czy pragniesz bulejakiego życia, czy chcesz zmienić świat?”. Ale czy możemy dziś rozmawiać o wzniosłych celach i ideałach? Kiedy woda przestaje płynąć, rzeka staje się bagnem. Tak jest też z człowiekiem. Ksiądz Bosko nie przestał iść do przodu. Dziś robi to naszymi nogami.
Mówił o młodych ludziach, że jest to najdelikatniejsza i najcenniejsza część ludzkiego społeczeństwa, gdzie rodzą się nadzieje na szczęśliwą przyszłość…
W 1882 r. w czasie konferencji dla współpracowników w Genui powiedział: “Zajmując się i edukując tych nieszczęśliwych młodych ludzi wyświadczy się dobro dla całego społeczeństwa obywatelskiego. Jeśli młodzież będzie dobrze wychowana, z czasem będziemy mieć lepsze pokolenie”. To tak, jakby powiedzieć: tylko wychowanie może zmienić świat.
Ksiądz Bosko miał bardzo klarowną wizję. Nigdy nie mówi “jak dotąd”, ale zawsze „od teraz”. Guy Avanzini, wybitny profesor uniwersytecki, ciągle powtarza: “Pedagogika XXI wieku będzie salezjańska, albo jej w ogóle nie będzie”.
Pewnego wieczoru 1851 r., z okna na pierwszym piętrze, Ksiadz Bosko rzucił garść cukierków chłopcom. Wybuchła wielka radość, a jeden z chłopców, który go dojrzał w oknie, krzyknął: “O Księże Bosko, gdyby mógł Ksiądz widzieć wszystkie części świata, a w każdej z nich wiele oratoriów!”.
A Ksiądz Bosko spoglądając przed siebie, uśmiechnął się z okna, mówiąc spokojnie: “Kto wie, czy istotnie nie nadejdzie taki dzień, kiedy wychowankowie oratorium rozejdą się na cały świat”.
Spoglądając daleko
Ale czym jest Kapituła Generalna? Po co pisać o czymś, co ściśle dotyczy Zgromadzenia Salezjańskiego? Konstytucje salezjańskie w art. 146 tak piszą o niej: “Kapituła Generalna jest głównym znakiem jedności Zgromadzenia w jego różnorodności. Jest braterskim spotkaniem, podczas którego salezjanie dokonują wspólnotowej refleksji, aby pozostać wiernymi Ewangelii i charyzmatowi Założyciela oraz wrażliwymi na znaki czasu i miejsca. Za pośrednictwem Kapituły Genralnej całe Towarzystwo, poddając się kierownictwu Ducha Świętego, stra się poznać w określonym momencie historii wolę Bożą, aby jeszcze lepiej służyć Kościołowi”.
Kapituła Generalna nie jest zatem prywatną sprawą salezjanów jako osób konsekrowanych, ale bardzo ważnym zgromadzeniem, które powinno obchodzić nas wszystkich, bo dotyka całej Rodziny Salezjańskiej i tych, którzy żyją Księdzm Bosko, ponieważ w centrum tego wszystkiego znajdują się ludzie, posłannictwo, charyzmat Księdza Bosko, Kościół i każdy z nas.
W centrum znajduje się wierność Bogu i Księdzu Bosko, gdy chodzi o zdolność odczytywania znaków czasu i różnych miejsc. Wierność, która jest ciągłym ruchem, odnową, zdolnością do patrzenia daleko i jednocześnie mocnego stąpania po ziemi.
Z tego właśnie powodu zgromadziło się około 250 współbraci salezjanów z całego świata, aby modlić się, zastanawiać, wymieniać opinie i spoglądać daleko…, a wszystko to czyniąc w wierności Księdzu Bosko.
A potem, w kontekście tej wizji, zostanie wybrany nowy Przełożony Generalny, kolejny następca Księdza Bosko, i jego Rada Generalna.
To nie jest coś, co wykracza poza twoje życie, drogi przyjacielu, który to czytasz, ale wpisuje się w twoją egzystencję i twoją “miłość” do Księdza Bosko. Po co ci to mówię? Abyś mógł towarzyszyć temu wszystkiemu swoją modlitwą. Modlitwą do Ducha Świętego, aby pomógł wszystkim członkom Kapituły dobrze rozeznać wolę Bożą w kontekście lepszej służby Kościołowi.
Myślę, a właściwie jestem tego pewien, że KG29, będzie właśnie tym wszystkim. Doświadczeniem Boga, które pozwoli oczyścić niektóre części tego szkicu, który Ksiądz Bosko nam pozostawił, jak to zresztą było czynione dotąd, w czasie wszystkich Kapituł Generalnych Zgromadzenia, z wiernym zachowaniem tego jego szkicu.
Jesteśmy przekonani o tym, że także dzisiaj możemy być oświeceni, aby pozostać wiernymi Panu Jezusowi w wierności naszemu oryginalnemu charyzmatowi, ze współczesnymi obliczami, muzyką i kolorami.
Nie jesteśmy sami w tej misji, wiedząc i odczuwając, że Maryja, Matka Wspomożycielka chrześcijan, Wspomożycielka Kościoła, wzór wierności, będzie kierować krokami nas wszystkich.
