Centralne obchody poprzedziły różne wydarzenia, które miały miejsce w ciągu tygodnia, takie jak Olimpiada Salezjańska z udziałem licznych stowarzyszeń sportowych i nie tylko z całego regionu, które chciały wziąć udział w tym świętowaniu synów Księdza Bosko. Z tej okazji archidiecezja Ankona-Osimo również zechciała uhonorować w znaczący sposób działalność społeczną salezjanów, wybierając podwórze salezjańskie, na którym gromadzą się młodzi ludzie z ponad 101 krajów, na miejsce diecezjalnego czuwania modlitewnego w intencji migrantów.

Ogólny program przewidywał ceremonię otwarcia obchodów w środę 2 października, po której odbyły się gry na podwórzu, zajęcia sportowe w różnych dyscyplinach i formach (w tym dla niepełnosprawnych), warsztaty plastyczne, obiad  dla młodzieży i adoracja eucharystyczna.

W czwartek 3 października, oprócz warsztatów i zajęć rekreacyjnych, także z udziałem Policji Państwowej i Straży Pożarnej, po południu miało miejsce spotkanie przy okrągłym stole, które prowadzili członkowie Młodzieżowego Klubu Filmowego Społeczno-Kulturalnego “Dorico” na temat: “125 : korzenie i nowe nasiona”, połączone z projekcją krótkiego filmu Davide Vassallo, którego bohaterem jest Tarik, chłopiec, który odbył służbę cywilną w Oratorium. W tym spotkaniu wzięli udział przedstawiciele władz cywilnych i trzeciego sektora.

Natomiast w piątek 4 października, po meczach przy oratorium i występie miejskiej drużyny piłkarskiej “SSC Ancona”, odbyło się czuwanie diecezjalne w intencji migrantów z udziałem arcybiskupa Angelo Spiny, po którym nastąpiła refleksja i modlitwa za migrantów. Potem, wieczorem, miała także miejsce kolacja o charakterze etnicznym, w czasie której można było delektować się daniami z różnych krajów, a także przedstawienie młodzieżowe zatytułowane “Sen z 9. roku życia”, nawiązujące do snu Księdza Bosko z 1824 roku.

“Nasze oratorium stało się domem, który przyjmuje i obejmuje młodych ludzi niezależnie od kultury i religii, zapewniając każdemu doświadczenie ducha rodzinnego” – powiedział ks. Giampiero De Nardi, dyrektor wspólnoty salezjańskiej w Ankonie. “Chcieliśmy przeżyć razem te trzy dni świętowania, ponownie otwierając szeroko drzwi naszego oratorium, by w ten sposób dać tym dzieciom i młodzieży możliwość odkrycia nowych horyzontów, doznania przeżyć jedynych w swoim rodzaju, przyczyniając się do ich rozwoju poprzez sport, przyjaźń i zaangażowanie”.

Ostatnim punktem obchodów była uroczysta Msza św. w niedzielę 6 października, której przewodniczył wikariusz Przełożonego Generalnego, ks. Martoglio, a w której uczestniczyli również wszyscy działacze duszpasterscy. 

Ks. Martoglio podkreślił w homilii, nawiązując do czytań z niedzieli, wartość rodziny i rolę, jaką może odegrać wspólnota chrześcijańska, która jest “rodziną dla tych, którzy rodziny nie mają”. “W oratorium można doświadczyć miłości Boga, który oczekuje, przyjmuje, słucha i obejmuje. Tam na ludzi młodych czeka Jego miłość. Tam na nowo odnajdują życie i nadzieję” – powiedział.

I w tym kontekście wikariusz Przełożonego Generalnego zachęcił wszystkich obecnych do “rocznej służby, by wielu ludzi młodych mogło odczuć, że są kochani”.

Kamień węgielny pod to dzieło salezjańskie położono w Ankonie w 1899 r., kiedy miasto zaczęło się rozrastać w kierunku stacji kolejowej. Wówczas był to obszar wiejski, podczas gdy obecnie jest to centrum jednej z najbardziej wieloetnicznych dzielnic miasta. Do Oratorium uczęszcza obecnie ponad 600 dzieci i młodzieży oraz 120 wolontariuszy, którzy na zmianę zajmują się edukacją i formacją, do których dochodzi pięciu księży i koadiutor.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet