Antonieta Böhm urodziła się 23 września 1907 r. w miejscowości Bottrop, w Niemczech. Córki Maryi Wspomożycielki, które przybyły w 1922 roku do Niemiec, poznała w Essen, pozostając pod wrażeniem ich pogodnego i apostolskiego stylu życia. Odbyła nowicjat w Nizza Monferrato, we Włoszech, pierwsze śluby zakonne złożyła w 1928 roku. Po ślubach wieczystych, które złożyła w Turynie w dniu 5 sierpnia 1934 r., rozpoczęła swoją pracę misyjną: w Argentynie (1934-1965), Peru (1965-1969) i Meksyku (1969-2008). Była nauczycielką muzyki, pielęgniarką, wikarią, dyrektorką, inspektorką. Wszędzie dała się poznać jako silna kobieta, otwarta na słuchanie innych i zawsze ufna w pomoc Bożą i Maryi Wspomożycielki.
Utrwaliła dzieła już istniejące i otwarła nowe. Ostatnie 30 lat życia (od 1979 roku) spędziła we wspólnocie “Villa Spem” w Coacalco, w Meksyku, pełniąc funkcję wikarii i dyrektorki. Były to owocne lata pod względem apostolatu, w czasie których służyła swoim kierownictwem duchowym i angażowała się w pracę społeczną na rzecz ubogich. W 1985 r. zapoczątkowała dzieło “Obra sabatina”, którego zadaniem było dostarczenie pożywienia najbardziej potrzebującym. Do 2000 roku osobiście doglądała jego działalności, a później z pogodą przyjęła ubytek swoich sił, pokornie poddając się opiece, budując swoją postawą nowicjuszki i tych wszystkich, którzy odwiedzali dom. Zmarła 27 kwietnia 2008 roku w 100. roku życia, 80. ślubów zakonnych i 74. roku życia misyjnego. W 2013 roku została skierowana prośba (suplex libellus) dotycząca ropoczęcia dochodzenia w sprawie życia i cnót Służebnicy Bożej w diecezji Cuautitlán (Meksyk).
Testament, który zostawiła, świadczy o jej gorącym umiłowaniu Jezusa, nieograniczonym zaufaniu do Maryi Wspomożycielki, otwartej dobroci oraz wspaniałomyślnej i pogodnej otwartości na misję szerzenia Królestwa Bożego w różnych kulturach, rodzinach i sercach ludzi.
