Obchody rozpoczęły się o godzinie 7.00 Mszą św. odprawioną na cmentarzu w wiosce Meruri. Serdeczny i zaangażowany udział wiernych pokazał, jak wielkie znaczenie mają nadal ci słudzy Boży dla miejscowej ludności, odzwierciedlając jej przywiązanie do nich. Celebracji przewodniczył ks. João Bosco Maciel, sekretarz inspektorii Brazylii-Campo Grande (BCG), a koncelebrował dyrektor wspólnoty salezjańskiej, ks. Andelson Dias de Oliveira.
Wieczorem wspólnota zakonna odmówiła Drogę Krzyżową oscylującą wokół życia obu sług Bożych. Uczestniczyli w niej młodzi ludzie z “Szlaku wolontariatu” córek Maryi Wspomożycielki z różnych regionów, takich jak Rio de Janeiro, Espírito Santo i Minas Gerais, do których dołączyli rdzenni mieszkańce Boe-Bororo.
W czasie celebracki ks. Maciel, który również prowadził Drogę Krzyżową, zachęcił wszystkich do modlitwy za ludność Bororo, którzy byli tego dnia świadkami męczeńskiej śmierci salezjanina kapłana i tubylcy katechety, którzy wtedy złożyli najwyższy dar ze swojego życia. Dziś ci rdzenni mieszkańcy, którzy byli świadkami ich zabójstwa, są starszymi wspólnoty, żywymi symbolami przymierza miłości, również skąpanego we krwi, między misjonarzami salezjańskimi a ludnością Boe-Bororo. Poprzez swoje życie są oni żywymi świadkami przemiany i harmonii, które ewangeliczne przesłanie krzewione przez sługi Boże rozprzestrzeniało we wspólnocie na przestrzeni tych wszystkich lat.
Obchody 47. rocznicy śmierci sług Bożych ks. Lunkenbeina i Simão Bororo wzmocniły wśród wszystkich poczucie wartości podtrzymywania pamięci i pielęgnowania spuścizny pozostawionej przez nich. Na zakończenie wspólnota Meruri zobowiązała się, że nadal będzie pamiętać o ich historii, dawać świadectwo ich wierze i miłości bliźniego oraz inspirować się ich przykładem, czyniąc to samo.
