W czasie swojego pobytu radca generalny ds. misji mógł odwiedzić wszystkie wspólnoty i spotkać się z salezjanami, wychowawcami salezjańskimi, młodzieżą uczęszczającą do ośrodków synów Księdza Bosko, a także z aspirantami dwóch aspirantatów, prenowicjuszami, nowicjuszami i młodymi salezjanami. Miał również okazję spotkać się ze wszystkimi misjonarzami, którzy podzielili się swoim doświadczeniem misyjnym.
Na zakończenie wizyty ks. Maravilla spotkał się z przełożonym wizytatorii i jego radą, dzieląc się z nimi swoimi odczucami. “Największym zasobem Wizytatorii są współbracia, z których wszyscy odbyli część swojej formacji poza granicami kraju – zaznaczył – co dało im szerszą perspektywę dotyczącą życia i posługi salezjańskiej. Drugim ważnym zasobem jest wielkie zaangażowanie całej Wizytatorii w służbie ubogiej młodzieży, co ta czyni poprzez swoje ośrodki kształcenia technicznego, internaty i ośrodki dla młodzieży ubogiej i z marginesu”.
Wezwał wszystkich salezjanów z wizytatorii do dalszej realizacji z wielką przejrzystością swojej misji na rzecz ubogiej młodzieży oraz do podjęcia niezbędnych kroków, które by zapewniły autonomiczne utrzymanie się każdej z placówek.
W czasie spotkań z salezjanami ks. Maravilla zaznaczył, że Sri Lanka w ciągu ostatnich 67 lat przyjęła wielu misjonarzy, podczas gdy jedynie w Papui-Nowej Gwinei pracuje jeden lankijski misjonarz. “Nadszedł czas, aby zdobyć się na większą hojność, gdy chodzi o wysłanie misjonarzy, ponieważ każda inspektoria salezjańska, czy to bogata czy uboga w personel lub środki, jest współodpowiedzialna za projekty misyjne całego Zgromadzenia. Nie ma już zatem inspektorii, które byłyby tylko “przyjmującymi” lub “wysyłającymi”. Wizytatoria LKC może i musi być również aktywnie zaangażowana w projekty misyjne Zgromadzenia” – podkreślił ks. Maravilla.
