W dzienniku podróży ks. Antúneza – która miała miejsce w sierpniu ubiegłego roku – stronice zapełniły się notatkami i planami. Jeśli sytuacje ekstremalne wymagają szczególnej wyobraźni i odwagi, to te zwykłe również wymagają odpowiedniej dawki wytrwałości i zaufania.
Jak w Masinie, gminie stolicy Demokratycznej Republiki Konga, Kinszasy. Na obszarze 10 km2 mieszka ponad 4 mln mieszkańców, z czego około 2,2 mln to dzieci. Szacuje się, że aż 193 tys. dzieci w wieku od 6 do 13 lat nie chodzi tam do szkoły!
Bardziej pokrzywdzone są tam kobiety niż mężczyźni: 80 procent analfabetów to kobiety, które są zmuszone do zajmowania się potomstwem porzuconym przez mężów i domem, co jest uważane za ich wyłączny obowiązek.
Przesłanie, które chcielibyśmy przekazać w Światowym Dniu Umiejętności Czytania i Pisania – podkreśla prezes “Missioni Don Bosco” – “to postawienie w centrum uwagi edukacji szkolnej, co przede wszystkich dotyczy dziewcząt. Inwestując w nie, naprawdę inwestujemy w przyszłość społeczeństwa”. Reperkusje widać w edukacji zdrowotnej, planowaniu rodziny, opiece nad dziećmi, ale także w świadomości obywatelskiej i przedsiębiorczości związanej z rzeczywistymi potrzebami.
Dzięki środkom, które salezjanie z Masiny, kierowani przez ks. Ghislaine Nkiere, zgromadzili z pomocą darczyńców, udało się zorganizować cztery kursy nauki czytania i pisania. Począwszy od oratorium, do którego uczęszcza około 3 tys. osób, gdzie zorganizowano cztery cykle szkoleniowe, trwające 10 tygodni każdy. W każdym z nich uczestniczą 124 dziewczęta (110 nastolatek w wieku od 15 do 18 lat i 14 młodych matek w wieku od 18 do 20 lat), które uczą się podstaw czytania, pisania i arytmetyki. Dzięki temu będą mogły podejść potem do życia i przyszłości swoich dzieci z większym poczuciem własnej wartości i większej świadomości co do otaczającego je świata. Na koniec czeka ich zdanie testu weryfikującego zdobytą przez nie wiedzę.
Jest to tylko jeden z wielu projektów edukacyjnych, które zostały niedawno rozpoczęte w tych krajach, a które mają podobny cel jak wiele innych projektów, w ramach których “Missioni Don Bosco” niosą pomoc w Afryce, w Gambelli (Etiopia), w Monrowii (Liberia), w Ivato (Madagaskar), w Bamako (Mali) i w Namugongo (Uganda), a także w Indiach, w Parulii; Brazylii, w Rio de Janeiro i w Areia Branca. Są one nośnikiem emancypacji w kulturach, w których opieka nad dziećmi jest delikatnie mówiąc zaniedbana, a nierówność płci wszechobecna.
“Przynosimy kroplę na pustynię – zauważa ks.Antúnez – ale prawdą jest, że niektórym przynajmniej udaje się ugasić pragnienie, aby przetrwać i wspierać innych”.
Więcej informacji można znaleźć na stronie: www.missionidonbosco.org
