Ten Zjazd Duszpastersko-Wychowawczy stanowi przestrzeń spotkania, słuchania i rozeznawania, pomagającą wzrastać w wierności Księdzu Bosko i we wspólnej misji, a także wspólnie szukać inspiracji, wskazówek i punktów odniesienia dla życia duszpastersko-wychowawczego domów salezjańskich. W tym roku, oprócz ponownego spotkania w obecności po pandemii, chciano stworzyć przestrzenie słuchania, uczestnictwa i dialogu w kontekście Salezjańskiego Programu Wychowawczo-Duszpasterskiego Inspektorii (SPWDI) na lata 2022-2027.
Zjazd rozpoczął się w nietypowy, ale bardzo sympatyczny sposób, od humorystycznego skeczu w wykonaniu aktorów Federico Pereiry i Virginii Capobianco z “Texas Group”. Po nim nastąpił czas na indywidualną refleksję, pozwalającą uczestnikom najpierw przypomnieć sobie, w jaki sposób oni sami doświadczyli “pierwotnego ognia” charyzmatu salezjańskiego, po czym zastanawiali się, w jaki sposób mogą go zachować żywym dzisiaj i dzielili się swoimi doświadczeniami w grupach.
Program pierwszego dnia przewidywał Mszę św. pod przewodnictwem przełożonego inspektorii Urugwaju, ks. Alfonso Bauera, który zachęcił uczestników do dalszego zaangażowania, “aby wielu mogło doświadczyć Bożej miłości w swoim życiu”. “Dzisiaj – zaznaczył – to my uobecniamy życie i charyzmat Księdza Bosko w naszych domach”.
W czasie Eucharystii, w pewnym momencie przedstawiciel każdej wspólnoty włożył kawałek drewna do wielkiego ogniska, symbolizującego pragnienie wszystkich, aby ogień charyzmatu salezjańskiego pozostał wciąż żywy.
Ponadto niektórzy członkowie wspólnot salezjańskich podzielili się tym, o czym rozmawiali rano w swoich grupach roboczych, mówiąc o tym, w jaki sposób Ksiądz Bosko jest nadal żywy i aktywny w ich dziełach.
Po południu wszyscy otrzymali tekst SPWDI, co poprzedzono zostało pewnego rodzaju zabawą, w czasie której każda z obecnych osób otrzymała ten dokument ze swoim imieniem i nazwiskiem, umieszczony w pięknym kartonowym pudełku. Następnie, w dynamicznej formie przedstawiono główne elementy czterech ścieżek pracy wskazanych przez SPWDI: dokument, który w sposób systematyczny wyraża koncepcyjne aspekty projektu; mapę, która w sposób graficzny wyraża jego globalną i symboliczną wizję; narrację, która w metaforycznej formie wyraża jego mistycyzm; model operacyjny, który zawiera wytyczne dotyczące jego realizacji.
Przedpołudnie drugiego dnia było poświęcone refleksji poświęconej animacji i zarządzania. Uczestnicy zostali poproszeni o opowiedzenie o swojej działalności w zakresie lokalnej animacji z odniesieniem się do tych elementów, których nie może zabraknąć, podejmowanych decyzji, a także o wysłuchanie i dzielenie się swoim doświadczeniem z innymi.
Pod koniec spotkania każda wspólnota duszpastersko-wychowawcza otrzymała szklany pojemnik ze świecą i została poproszona o napisanie na tym samym przezroczystym pojemniku życzenia dla innego domu salezjańskiego. Na koniec te “dobre życzenia” zostały oświetlone przez świece zapalone od ognia świecy umieszczonej na środku sali i wymieniane między różnymi wspólnotami.
Zjazd zakończył się słowami podziękowania i zachęty ze strony ks. inspektora, który zaprosił uczestników, aby “rozpalili na nowo i nie pozwolili zgasnąć płomieniowi charyzmatu” oraz braterską agapą.
https://www.infoans.org/pl/component/k2/item/15299#sigProId8ff291b45b
