WIADOMOŚCI^/pl/dzialy/wiadomosci
Tajlandia – grudzień 2024 – W dniu 14 grudnia Komisja Katechetyczna Rodziny Salezjańskiej zorganizowała pielgrzymkę pod hasłem „Katecheci Rodziny Salezjańskiej pielgrzymują w ramach przygotowania do Roku Świętego”. W sumie 105 katechetów i zakonników z pięciu grup Rodziny Salezjańskiej wzięło udział w tej pielgrzymce łodzią, przemierzając drogę salezjańskich misjonarzy wzdłuż rzeki Mae Klong od kościoła „św. Jakuba” w prowincji Samut Songkhram do katedry Narodzenia Matki Bożej w Bang Nok Khwaek. Podczas tej podróży s. Supha Thong-ampai, historyk ze zgromadzenia Sióstr Służebnic Niepokalanego Serca Maryi (SIHM), przybliżyła najważniejsze wydarzenia związane z miejscami, które odwiedzali, a które łączyły się pracą duszpasterską różnych salezjanów misjonarzy. Przemierzając tę trasę, pielgrzymi mogli obserwować również styl życia wieśniaków mieszkających po obu stronach rzeki, przyjrzeć się ich kulturze i poznać wyzwania, z którymi mają do czynienia. Po przybyciu do katedry wzięli udział w celebracji eucharystycznej, której przewodniczył biskup Joseph Prathan Sridarunsil, salezjanin, emerytowany biskup Surat Thani, a którą koncelebrował ks. Boonlert Paneetatthayasai, przełożony inspektorii THA. Ta pielgrzymka została zorganizowana w ramach przygotowania katechetów do Roku Świętego 2025 i zbliżających się obchodów 100-lecia salezjanów w Tajlandii (1927-2027). Odbyła się ona również w kontekście przyszłorocznych obchodów 150. rocznicy pierwszej salezjańskiej wyprawy misyjnej, w ramach której pierwsza grupa salezjanów misjonarzy, którym przewodził przyszły kardynał Cagliero, został wysłana przez Księdza Bosko do Argentyny w 1875 roku.
Apia, Samoa – grudzień 2024 – Radosnym, a zarazem szczególnym wydarzeniem w historii misji salezjańskiej na Samoa były święcenia kapłańskie diakona Anh Vu Nguyena, pierwszego wietnamskiego salezjanina wyświęconego na Samoa. Ten przyjął je w czasie celebracji eucharystycznej w kościele św. Jana Bosko na Samoa, której przewodniczył arcybiskup Mosese Vitolio Tui, salezjanin. Uroczystość uświetniła obecność członków Rady inspektorii Australii-Pacyfiku (AUL), a także salezjanów pracujących na Samoa i licznych parafian.
Guadalupe, Kolumbia – grudzień 2024 – W dniu 14 grudnia odbyły się święcenia kapłańskie dwóch salezjanów diakonów: Wilmera Delgadillo i Juana Guillermo Olarte. Miało to miejsce w czasie celebracji eucharystycznej w kościele parafialnym pw. Matki Bożej z Guadalupe w mieście Guadalupe, w departamencie Santander, której przewodniczył bp Luis Augusto Campo Flórez, biskup diecezji Socorro i San Gil. Uczestniczył również w tej uroczystości, stojącej pod znakiem braterstwa i jedności, przełożony inspektorii Kolumbii-Bogoty (COB), ks. Jhon Jairo Gómez Rúa, a także wzięli udział członkowie rodzin i przyjaciele obu neoprezbiterów, jak również liczni salezjanie.
Mesyna, Włochy – grudzień 2024 – 13 grudnia w Instytucie Teologicznym “San Tommaso” (ITST) w Mesynie odbyło się ważne sympozjum na temat „Od ‘dubia’ do ‘fiducia supplicans’. Za dialogiczną, a nie polemiczną debatą teologiczną”, będące okazją do głębokiej i spokojnej refleksji na temat delikatnej relacji między wiarą, władzą kościelną i bioetyką. W debacie, prowadzonej przez prof. Rosę Faraone, profesor historii filozofii na Uniwersytecie w Mesynie, wzięli udział wybitni znawcy, w tym profesor Marianna Gensabella Furnari, była profesor bioetyki na Uniwersytecie w Mesynie i przewodnicząca Włoskiego Instytutu Bioetyki-Sekcja Sycylia. Głównym tematem jej wystąpienia było „Macierzyńskie serce Kościoła”, tj. przyjrzenie się roli Kościoła jako kochającego i uważnego przewodnika w kontekście współczesnych wyzwań moralnych. Prof. Dino Calderone, były profesor filozofii w szkołach średnich w Mesynie, podzielił się refleksją na temat delikatnej równowagi między wolnością, sumieniem i autorytetem w Kościele, stawiając pytania o to, w jaki sposób można zintegrować te elementy bez popadania w polaryzację. Natomiast ks. Giovanni Russo SDB, profesor zwyczajny z zakresu bioetyki i dyrektor ITST i SSSBS w Mesynie, omówił hermeneutykę moralną i eklezjologiczną w kontekście przejścia od „dubia” (wątpliwości) do „fiducia supplicans” (błagająca ufność), zachęcając do poszukiwania konstruktywnego dialogu, który przezwycięży dychotomię między „wątpliwościami” a „błagającą ufnością”, podkreślając wymiar nadziei i otwartości na łaskę. W swoim wystąpieniu ks. Russo podkreślił fundamentalny aspekt Bożego miłosierdzia: nigdy nie osądzać grzesznika, ale spoglądać na niego oczyma współczucia.