Ośrodek Księdza Bosko znajduje się w Tzacaniha, blisko San Pedro Carchá, i są do niego przyjmowani dzieci i młodzież z Raxruha i pobliskiego miasta Chamelco.
Ks. Antonio De Groot SDB, założyciel i promotor tego wielkiego dzieła wychowawczego, zorganizował wielkie obchody we współpracy z rodzącym się zgromadzeniem zakonnym Misjonarzy Dobrego Pasterza i liczną grupą współpracowników.
Przez trzy dni tysiąc ludzi młodych, którzy przebywają w tym ośrodku, spędziło czas w radości salezjańskiej, w atmosferze muzyki, teatru, sportu, parad i przechadzek. To wszystko zakończyło się celebracją eucharystyczną.
Początek tej przygody wychowawczej można by porównać ze spotkaniem Księdza Bosko z Bartłomiejem Garellim. Ks. Antoni żył i pracował w Raxruhá, w odległej okolicy, prawie że niedostępnej, bez podstawowych usług, na brzegu puszczy. Pewnego dnia jeden młody Indianin zapytał go, czy może przychodzić do jego domu, aby się uczyć czytać i pisać. Wkrótce potem dołączyli do niego kolejni młodzi, a z czasem była to już mała grupa.
Ze zwiększaniem się grupy, powstały także podstawowe struktury. Obecnie, po 36 latach, Ośrodek dysponuje pięknymi i funkcjonalnymi pomieszczeniami, zieloną przestrzenią, jest czysto i panuje porządek.
Na terenie, gdzie jest realizowany projekt “Ośrodek Księdza Bosko”, stanowi to prawdziwą rewolucję wychowawczą. Ukazało to, że młodzi Indianie mają wysoki stopień inteligencji, wielkie pragnienie rozwoju i energię, która zadziwia. Warto wiedzieć, że wielu z wychowanków, którzy potem przeszli z Ośrodka na Uniwersytet, dzisiaj są szanowanymi osobami.
Jeśli ktoś dzisiaj chciałby zobaczyć Oratorium z Valdocco z czasów Księdza Bosko, wystarczy, że odbędzie podróż do San Pedro Carcha!
